Het is alweer een aantal maanden geleden dat ik heb geschreven over Ryan zijn verkoudheden. Ryan was nog wel een aantal keer snotverkouden maar je lijkt er aan te wennen.
Verjaardag
Vrijdag op mijn verjaardag was hij veel aan het zeuren, wou niet eten en wist niet wat hij met zichzelf aan moest. Maar ach, het was ineens tropisch warm dus ik dacht daar heeft mijn ventje net als zijn papa veel last van. Ryan was wel lekker aan het genieten van de visite met in het bijzonder vriendje Fabian.
Paniek
Zaterdag was Ryan erg verkouden en kortademig. Hij sliep een gat in de dag. Toen hij rond 1 uur uit bed kwam was hij ontroostbaar. Hij kreeg bijna geen adem. Hij was bang, paniekerig en heel veel aan het huilen. Ik belde de HAP en we moesten gelijk komen. Op de HAP kregen we voorrang. Ryan zijn zuurstof werd gemeten en we moesten hem vernevelen.
Eigen bestwil
Ryan stevig vasthouden en vernevelen was geen pretje maar ik merkte wel verbetering. Wat is het toch ontzettend zielig. Ryan snapte niks van het masker voor zijn neus maar ja het was voor zijn eigen bestwil. Na 20 minuten werd de zuurstof weer gemeten en was deze verbeterd. We gingen naar huis met een puffertje.
Snotneus
Nu gaat het elke dag beter. Ryan krijgt waar nodig zijn medicijnen en gelukkig is dat elke dag minder. De verkoudheid zit nu meer in de neus in plaats van op de longen.
Diaper bag essentials have slightly changed.
It has been a few months since I wrote about Ryan’s colds. Ryan has had a few colds but you seem to get used to it.
Birthday
Last Friday was my birthday and Ryan was whining all the time, didn’t want to eat and had no I idea what to do with himself. But it was really hot that day so I thought he couldn’t handle the heat just like his dad. Ryan did enjoy the guests though and especially his little friend Fabian.
Panic
Ryan had a terrible cold and was short of breath on Saturday. He slept for a few hours and when he woke up around one o’clock he was inconsolable. He was afraid and he panicked. He just couldn’t breath. I called the general practioner service and we had to come immediately. We could see a doctor right away. Ryan’s oxygen was measured and we had to nebulize him.
For his own good
Holding Ryan with a firm grip and nubulizing him wasn’t a walk in the parc but I noticed some improvements. It was really sad. Ryan didn’t understand why he had to have the mask in front of his mouth. But it was for his own good. After 20 minutes his oxygen levels were measured and we were allowed to go. We went home with a respirator.
Runny nose
Ryan’s health is improving every day. Ryan gets his medicine whenever it is needed. Luckily this doesn’t need to happen as often anymore. The cold is situated more in the nose as the longs now.
Urban Days 